به گزارش فارس، درحالیکه باید تا پایان برنامه ششم توسعه، 10 درصد از جمعیت حاشیهنشین در شهرهای مختلف کشور کاهش یابد اما این آمار در حال افزایش است. از مصادیق حاشیهنشینی میتوان به فقر فرهنگی، اعتیاد به مواد مخدر، خریدوفروش مواد مخدر، بزهکاری، افزایش جرم و جنایت و افزایش ساختوسازهای غیرقانونی اشاره کرد. ایجاد و افزایش سکونتگاههای غیررسمی در هر شهری، سبب افزایش این آسیبهای اجتماعی شده و بر اساس آمارها، بیشتر آسیبهای اجتماعی در مناطق حاشیهای شهر صورت میگیرد. هماکنون سکونتگاههای غیررسمی بهعنوان چالش توسعه پایدار شناختهشده و یکی از چهرههای بارز فقر شهری محسوب میشوند.
شناسایی 25 سکونتگاه غیررسمی در ارومیه
در این رابطه فرماندار ارومیه عنوان کرد: بر اساس آمار سال گذشته، 230 تا 250 هزار نفر از جمعیت 750 هزارنفری شهر ارومیه در 25 سکونتگاه غیررسمی ساکن هستند. علیرضا ملامحمدی زاده گفت: این جمعیت از کمترین امکانات برخوردار بوده و برای مثال با توجه به اینکه خود اقدام به ساخت بدون حسابوکتاب مسکن کردهاند، جایی برای ساخت مدرسه یا مراکز بهداشت باقی نمانده است. او افزود: اما درعینحال سعی شده که امکانات لازم در آن مناطق ایجاد شود، هرچند که امکاناتی که در هسته مرکزی یا شمال شهر ارومیه وجود دارد در آن مناطق حاشیهای وجود ندارد. فرماندار ارومیه با اشاره به اینکه موضوع اشتغال سبب افزایش حاشیهنشینی در شهر ارومیه شده است اظهار کرد: بیشتر کسانی که در حاشیه جنوبی شهر ساکن هستند برای کار کردن از شمال استان مانند چالدران و ماکو به ارومیه آمده چون امکانات اشتغال در این شهر بیشتر است. او بیان کرد: سیاست دولت این است که برای جمعیت حاشیهنشین شهر، امکانات ایجاد کرده و با تأمین نیازمندیهای روستاییان، سبب جلوگیری از مهاجرت بیرویه به شهرها شود.
حاشیهنشینی در ارومیه نزدیک صفر است
باوجوداینکه فرماندار ارومیه از وجود حاشیهنشینی در شهر ارومیه سخن راند اما نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی معتقد است که موضوع حاشیهنشینی و سکونتگاههای غیررسمی در سطح شهر ارومیه به نزدیک صفر رسیده است. سید هادی بهادری گفت: جمعیتی که درگذشته در حاشیه شهر ارومیه ساکن بودهاند هماکنون به داخل محدوده شهر الحاق شده و بنابراین در عمل به آن مناطق حاشیهنشینی اطلاق نمیشود. او تصریح کرد: پس این جمعیت نیز از تمامی خدمات شهری استفاده کرده و درواقع موضوع حاشیهنشینی و سکونتگاههای غیررسمی در شهر ارومیه کاهش بسیاری یافته است. نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه هماکنون درصد حاشیهنشینی در شهر ارومیه نزدیک صفر رسیده است اظهار کرد: هماکنون بسیاری از زمینهای حاشیه شهر به محدوده شهر الحاق شده و اینک به آنها شهروند ارومیه اطلاق میشود. او با اشاره به اینکه پیشازاین، 150 تا 200 هزار نفر از جمعیت ارومیه در حاشیه شهر و در سکونتگاههای غیرمجاز زندگی میکردند افزود: خوشبختانه همه آنها به محدوده شهری ملحق شدهاند. بهادری تصریح کرد: بنابراین اگر تعریف حاشیهنشینی در نقاط حاشیه و خارج از شهر معنی شود، بر اساس آن، در شهر ارومیه حاشیهنشینی کمی وجود دارد. او با رد آمار سکونت 200 تا 350 هزارنفری مردم ارومیه در حاشیه شهر گفت: پیشازاین، خدمات آب، گاز و برق در سکونتگاههای غیررسمی، بهصورت غیرقانونی بوده اما هماکنون این شهروندان بهصورت قانونی از امکانات شهری استفاده میکنند. نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی افزود: هماکنون مراحل کاهش جمعیت حاشیهنشین شهر ارومیه در حال طی شدن است چون شاید در برخی از مناطق شهر ارومیه، شهرداری اقدام خاصی انجام نداده باشد.
آمار دقیقی در دسترس نیست
سخنگوی شورای شهر ارومیه هم با اشاره به اینکه آمار دقیقی از جمعیت حاشیهنشین شهر ارومیه وجود ندارد اظهار کرد: بیشک موضوع حاشیهنشینی و سکونتگاههای غیررسمی در شهر ارومیه وجود دارد.
حسین پناهی بیشترین علت حاشیهنشینی در سطح شهر ارومیه را، مهاجرت از روستا به شهر عنوان کرد و افزود: متأسفانه روستاییان بهخوبی پشتیبانی و حمایت نشده و شهرستانها نیز به نسبت مراکز استان، حمایت چندانی نمیشوند و اگر نیز حمایت شوند کفاف نمیکند. او با اشاره به اینکه نوع نگاه شورای شهر، بیشتر بهعنوان مناطق برخوردار و کم برخوردار بوده و با نگرش حاشیهنشینی به موضوع نمینگرد افزود: این در حالی است که متأسفانه به سبب تعدد مدیریتها، حاشیهنشینی و سکونتگاههای غیرمجاز در شهر ایجادشده است. پناهی اظهار کرد: بنابراین تمامی مسئولان شهر باید دستبهدست هم داده و تلاش و همت کنند چون این موارد جزو وظایف مدیریت عالی شهری و استانی است که بهصورت کلان در این موارد تصمیمگیری کنند و وظایف شهرداری نیز در درون این موضوع و کارگروهها تعیین شود. سخنگوی شورای شهر ارومیه گفت: در حالت کلی حاشیهنشینی آثار و تبعات فراوانی داشته چون بعضا موارد قانونی در این مناطق رعایت نشده و عوامل نظارتی نیز بهاندازه کافی وجود ندارد و بنابراین حاشیهنشینی افزایش مییابد.